Μαργαρίτα Φρονιμάδη-Ματάτση: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ (2017-2019)

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ANAMNHΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΛΕΜΟΝΑΝΘΩΝ" ΣΤΟΥΣ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΥΣ - 9 ΓΕΝΑΡΗ 2017-

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ" ΣΤΟΥΣ ΑΓ.ΘΕΟΔΩΡΟΥΣ - 9 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2018-

ΕΔΩ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Αναστασίας Χειμωνίδου : «Το κορίτσι της εισβολής στην Καππαδοκία» Αγαπητοί φίλοι και φίλες έχω απόψε τη χαρά να σας παρουσιάσω το δεύτερο “πνευματικό παιδί” της Αναστασίας Χειμωνίδου, που μου το εμπιστεύτηκε κι αυτό από τα γενοφάσκια του, όπως ακριβώς και το πρώτο της, «τις αναμνήσεις με άρωμα λεμονανθών». Την ευχαριστώ ιδιαίτερα για την τιμή που μου έκανε και μου κάνει για τον κύριο λόγο ότι, ειδικά αυτό το δεύτερο βιβλίο της, άγγιξε τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής και του νου μου, επιβεβαιώνοντας την προσδοκία μιας εξελικτικής πορείας με σταθερό κι ακλόνητο βηματισμό. «Το κορίτσι της εισβολής στην Καππαδοκία» με τον αινιγματικό υπότιτλο: «κόκκινο ή λευκό το ρόδο της αγάπης» είναι ένα υπέροχο, καλογραμμένο βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος, επιφυλάσσοντας στον αναγνώστη απρόσμενες ανατροπές στην πορεία της αφήγησης και προσφέροντάς του στον επίλογο ένα μοναδικό σασπένς. Εκτός αυτού, όμως, εκείνο που κατά την ταπεινή μου γνώμη, προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα και πραγματική, ιστορική αξία στο έργο είναι η εποχή και ο τόπος της υπόθεσης καθώς και ο αριστοτεχνικός, ανεπιτήδευτος τρόπος με τον οποίο η συγγραφέας διαχειρίζεται τα στοιχεία αυτά. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η υπόθεση βασίζεται στην καταστροφική για την Κύπρο εισβολή του Αττίλα. Μια εχθρική κι αποτρόπαια, φασιστική ενέργεια με βαριές και τραγικές συνέπειες για τον Κυπριακό Λαό και όχι μόνο. Mια από τις πολλές έμπρακτες κι οδυνηρές εφαρμογές του «διαίρει και βασίλευε» που για μια ακόμα φορά την πλήρωσαν οι λαοί μας , θύματα και σπονδή στα αλληλοσπαρασσόμενα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που επιβουλεύονται την περιοχή και τον τόπο μας. Κάτι που πρέπει πάντα να θυμόμαστε ως πράξη κατακριτέα και αποτρόπαιη αλλά και ως διδαχή. Ας μην ξεχνάμε, ότι οι Τούρκοι γείτονές μας το πράσινο φως της εισβολής, το πήραν από την απροκάλυπτη πραξικοπηματική παρέμβαση της ξενόδουλης Χούντας του Ιωαννίδη στην Κυπριακή Δημοκρατία και την επιβολή της Χούντας του Σαμψών. Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα αχνίζουν νωπά τα τραύματα της Τουρκικής Κατοχής, η πράσινη γραμμή της διχοτόμησης του νησιού παραμένει ανεξίτηλη, η νεκρωμένη πόλη της Αμμόχωστος στενάζει και θρηνεί ακόμα, ενώ συνεχίζονται προκλητικά και επιθετικά οι Τουρκικές απειλές και προκλήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο. Έτσι έρχεται να προστεθεί στα πολλά προσόντα του βιβλίου και η επικαιρότητα που το χαρακτηρίζει. Ακολουθώντας το οδοιπορικό που χαράσσει, περιγραφικά και παραστατικά η συγγραφέας, τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο, ξεκινάμε από την αιμάσουσα Κύπρο και τα επακόλουθα της αιματηρής εισβολής για να καταλήξουμε μέσω Αγγλίας στα βάθη της Τουρκίας, την περίφημη Σινασσό ή Καππαδοκία… Βιώνουμε πλατωνικούς κι εφηβικούς έρωτες αιμόφυρτους και καταδικασμένους, τη βία του πολέμου και τον ξεριζωμό, την κόλαση της καταστροφής και της ερήμωσης, για να διακρίνουμε στο βάθος του ορίζοντα το φως και την ελπίδα. H ζωή συνεχίζεται σημαδεμένη από τις απώλειες, τη θλίψη και το θάνατο. Επιφυλάσσει όμως τις δικές της ανατροπές, τις δικές της απρόσμενες εκπλήξεις και εξελίξεις. Έτσι, οι ήρωες του βιβλίου και πρωτίστως η ηρωίδα μας, το κορίτσι της εισβολής, μέσα από την πειστική και αληθοφανή μυθοπλασία της Αναστασίας Χειμωνίδου, με την πίστη της σε σταθερές αξίες και αρχές, με το ήθος και την αξιοπρέπεια που τη χαρακτηρίζουν κατορθώνει τελικά να προσεγγίσει την προσωπική κι οικογενειακή ευτυχία και να γαληνέψει τον ψυχικό της κόσμο. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πως όλοι σχεδόν οι χαρακτήρες του βιβλίου, από τον Ανδρέα που χάθηκε τόσο άδικα στο άνθος της νιότης του, έως το Σάββα, τον Τούρκο φιλέλληνα με τις ελληνικές ρίζες που έκλεψε τελικά την καρδιά της Μαρίας, από την Ανδριανή, το Χριστόφορο, την Ελένη , τη Μαριάννα, την Καίτη, το Χρήστο, έως τον Μουράτ, τη γιαγια Μεριέμ, τη Σμυρνιά, το Ναζίμ και τη Χαζάλ-Χριστίνα, καθρεφτίζουν τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης, που , ξεκινώντας από διαφορετικά σημεία του ορίζοντα ο καθένας και ανήκοντας σε διαφορετική εθνότητα, πρόσφυγες σε ξένο τόπο, κατάφεραν ή τουλάχιστον προσπαθούν να ανέλθουν κοινωνικά, διατηρώντας όμως την καλοσύνη, την ευγένεια και την ανθρωπιά τους. Και αξίζει να υπογραμμίσουμε επίσης , πως το περιβάλλον αυτό στο οποίο οδήγησαν την Μαρία τα πολιτικοκοινωνικά συμβάντα της Κύπρου, όπως φυσικά και το γεγονός ότι σε αυτό το μεταξύ δεν ήρθε αντιμέτωπη με «σημεία και τέρατα» ή για να το πω πιο απλά , με άλλους «δράκοντες» της καθημερινότητας, αποτέλεσε ευτυχή και μοναδική συγκυρία για την ευόδωση των προσδοκιών της . Η Αναστασία εμπνέεται από τα γεγονότα και τα ιστορικά συμβάντα που βίωσαν οι συμπατριώτες της, προφανώς και η ίδια, εκείνα τα δύσκολα χρόνια της απροσδόκητης και καταστροφικής εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο, αφήνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη της βαρβαρότητας και της απώλειας. Αλλά εμπνέεται κι από τα συναισθήματα της αγάπης και του έρωτα που γεννιούνται κόντρα στη θύελλα του πολέμου και της έχθρας και πυροδοτούν τη λαχτάρα και την ελπίδα για ήρεμη, φιλειρηνική ζωή και προκοπή. Η ακλόνητη πίστη στο Θεό και τον Άνθρωπο, που διαπνέει το έργο, υποσκελίζει τους φόβους, τις αμφιβολίες, την αδυναμία, την ατολμία, την ανασφάλεια. Ο εμπλουτισμός του με πληθώρα λαογραφικών, ηθογραφικών, φυσιολατρικών και ιστορικών στοιχείων το καθιστά περισσότερο ενδιαφέρον κι ευανάγνωστο. Το περιγραφικό και λεπτομερέστατο οδοιπορικό του ερωτευμένου ζευγαριού σε περιοχές της Αγγλίας και της Γαλλίας, Κεντ, Dover-Calai, και αλλού, καθώς κι εκείνο προς την Καππαδοκία από την παραλιακή οδό της Μικράς Ασίας, με πρώτη στάση την Πόλη και την Αγια-Σοφιά, γλαφυρό και μακροσκελές μα τόσο ξεκούραστο και κατατοπιστικό, συναρπάζει κυριολεκτικά τον αναγνώστη. Είναι πασιφανές πως τόσο η ηρωίδα του βιβλίου όσο και η ίδια η συγγραφέας, ανάμεσα στις σκληρές και αποκαρδιωτικές εικόνες του πολέμου και της βίας που έζησαν κατά την περίοδο της εισβολής και εκείνες της ειρηνικής συμβίωσης των ανθρώπων και της δημιουργικής ανόδου, επιλέγουν το δεύτερο και δεν χρειάζονται περεταίρω σχόλια ως προς αυτό. Αρκεί να παραθέσουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα. Η πλοκή και η δομή του έργου είναι στέρεη και δωρική. Λιτή, απλή κι ανεπιτήδευτη, με συνεχή ροή της αφήγησης κι εξελικτική πορεία ραγδαία, κορυφώνεται σχετικά σύντομα, στο ενδιαφέρον ξεφύλλισμα των 280 πυκνογραμμένων σελίδων του βιβλίου. Η γραφή στρωτή και κατανοητή χωρίς περιττολογίες και πλατιάσματα. Πλούσια σε έκφραση και λεξιλόγιο η γλώσσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας, ευχαριστεί και τέρπει. Η φωτογραφία του εξωφύλλου, όπως κι εκείνη του προηγούμενου βιβλίου της , ανήκουν στον αδερφό της συγγραφέα, τον Ανδρέα Χειμωνίδη. Απεικονίζει την κατεχόμενη πατρίδα τους , την πανέμορφη Λάπηθο με τον Ερμή, το γάτο της Μαρίας και δυο τριαντάφυλλα, ένα λευκό της αγνότητας κι ένα κόκκινο του έρωτα, σε πρώτο πλάνο, που παραπέμπουν στην πρώτη άτυχη μα αλησμόνητη αγάπη της. Παραπέμπουν στη μυθιστορία που κτίζεται με μαεστρία από τη συγγραφέα, σαφώς υπέρτερη εκείνης του πρωτολείου της. Φαίνεται πως η Αναστασία Χειμωνίδου μετά το βάπτισμα του πυρός που πήρε με το πρώτο αυτοβιογραφικό της πόνημα, κινείται πλέον με μεγαλύτερη άνεση, αυτοπεποίθηση και πειστικότητα στο πεδίο της αφήγησης και της πεζογραφίας. Θεωρώ, φίλες και φίλοι, πως τούτο το βιβλίο της Αναστασίας Χειμωνίδου, ανεξάρτητα από την έκταση και το μέγεθος της μυθοπλασίας που εμπεριέχει, αποτελεί σημαντική συμβολή στην ιστορική μνήμη και την καταγραφή του συγκεκριμένου γεγονότος της εισβολής, ενισχύει και υπηρετεί την ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης και της φιλίας των λαών. Ως εκ τούτου εκφράζω ειλικρινή συγχαρητήρια και τις πιο θερμές μου ευχαριστίες στη συγγραφέα. ευχαριστώ κι εσάς για την προσοχή σας. Μαργαρίτα Φρονιμάδη-Ματάτση